نوشته شده در تاريخ سه شنبه 25 بهمن 1390برچسب:, توسط عبدالصمد به مرام | نظر بدهید
بچهام کوچولو بود، از من بیسکویت خواست. گفتم: امروز مىخرم. وقتى به خانه برگشتم فراموش کرده بودم. بچه دوید جلو و پرسید: بابا بیسکویت کو؟ گفتم: یادم رفت. بچه تازه به زبان آمده بود، گفت: بابا بَده، بابا بَده. بچه را بغل کردم و گفتم: باباجان! دوستت دارم. گفت: بیسکویت کو؟دانستم که دوستى بدون عمل را بچه سه ساله هم قبول ندارد. چگونه ما مىگوئیم خدا و رسول و اهل بیت او را دوست داریم، ولى در عمل کوتاهى مىکنیم؟
نظرات شما عزیزان: